The Book of Unwritten Rules
Het artikel in Nrc Handelsblad van 20 november, 2010, 'Visitekaartje voor hangjongeren'.
Het workshop over Ongeschreven Regels voor Parkeerbeheer Stadsdeel West.
Visitekaartje van hangjongeren - een van de onderzoeksmethoden tijdens dit project.
Wat betekent vernieuwing van een wijk in de werkelijkheid voor de échte bewoners? Hun woningen worden gesloopt en nieuwe (soms bijna identieke) gebouwen verrijzen er voor in de plaats.
Is zo'n proces niet gewoon in gang gezet in een poging om de buurt sociaal-economisch op te waarderen? Met stijgende huizenprijzen en duurdere huren voor de bewoners als gevolg?
Een tekening over ongeschreven regels - een deel van het onderzoek op straat.
Een screenshot van een korte film waar mensen op straat/bewoners groepen/architecten ongeschreven regels bespreken.
Een van de methodes is andere mensen laten reageren op iemand anders ongeschreven regel.
Street youth make their private space in the public space. That is usually seen as a problem. Apparently it is not allowed to have a private space in public. But can boundaries be defined between private and public space? When is it allowed to have a private space in public space? Is there a link between the people who complain about the street youth and the street youth themselves?
These questions are only indirectly about space or insecurity. They are primarily about written and unwritten rules. Rules that do not only apply to street youth, but also to others who claim their space in public space, for example by building their own gardens or terraces on the street.
Unwritten rules often turn out to be more important than written rules; they form the basis for claiming public space. The interesting thing about these unwritten rules is the way they are handled.
The book of unwritten rules is a search for new unwritten rules. During the research, not only methods are developed to find these unwritten rules, but also to make them negotiable. Such discussion about unwritten rules is more difficult than one about written rules, but it provides important insights into the utopian thoughts of population groups, about the way in which they touch each other and how they come into conflict with each other. Describing something that is unwritten is therefore not a paradox, but an instrument to arrive at new visions of living together and of the apparent contradiction of private space in the public domain.